Medewerkers Bondsbureau maken een tandemsprong

Op 26 september 2023 hangt er een gespannen sfeer op het bondsbureau... Wat tijdens het jaarlijkse teamuitje niet door kon gaan vanwege harde windstoten zou vandaag dan toch echt gaan gebeuren. We gaan een tandemsprong maken!

Maar liefst zes dames van het Bondsbureau zouden de sprong gaan wagen: Jacqueline Zwarteveen, Helen de Mik, Britt Mink, Sanne de Bonte, Frouwke Kuijpers en Kaylee Slag. Kaylee had al eens een tandemsprong gemaakt. “Ik had er dus vooral ongelofelijk veel zin in!’ zegt ze achteraf. Sanne de Bonte keek daar anders tegenaan. "Ik was erg nerveus. Je weet toch niet precies wat er op je af gaat komen.”

Met negen man (of juist voornamelijk vrouw) vertrokken we naar Teuge. Onder ons waren ook ervaren parachutespringer Ronald Overdijk en piloot en parachutist Bryan Meijers. Voor hen was het niets nieuws. Voor directeur Rembert Groenman zat dat anders. “Het was een memorabele dag.” vertelt hij. “Bijna alle medewerkers van het bondsbureau zouden uit hetzelfde vliegtuig boven Teuge springen. Ik ben helaas niet verwend met een sterke maag dus ik mocht als directeur plaatsnemen naast piloot Bryan Meijers achter de stuurknuppel (en dat was precies wat het was). Zo kon ik de collega’s een voor een op 13.000 voet uit het vliegtuig zien springen, de toppers!"

Bij aankomst op Teuge stond er een mooi gedekte tafel voor ons klaar, maar de aandacht van de meeste collega’s ging toch naar de Cessna Grand Caravan die op het veld stond. “Poeh, wat een mooi ding!” zegt Kaylee. Iedereen is onder de indruk als er al een stick parachutespringers naar boven gaat in het vliegtuig.

“Met het vertrouwen zat het wel goed." zegt Kaylee als we haar vragen hoe ze zich voelde. “We hadden uiteraard een goede piloot: onze collega Bryan. Als hij in het vliegtuig stapt zonder moeite, dan kan ik dat ook!” Sanne leek zich vooral te focussen op de deur in het vliegtuig. “Het leek zo’n dun deurtje! Maar ik wist ook dat deze toch open zou gaan als we eenmaal boven waren. Ik besloot dus gewoon te vertrouwen op mijn zeer ervaren collega’s.”

Een van die ervaren collega’s is Ronald Overdijk. “Parachutespringen is niet voor iedereen.” vertelt hij. “De drempel is met tandemspringen iets lager maar het blijft toch een spannend spelletje. Bij het jaarlijkse teamuitje wilde toch een flink aantal collega's deze drempel over. Natuurlijk ging ik als ervaren springer mee.”

Het duurde niet lang voor alle zes de dames en Ronald zich in een jumpsuit wrongen en een harnas om kregen. Een enthousiaste tandemmaster gaf ze duidelijke instructies voordat ze werden voorgesteld aan de tandemaster waarmee ze uit het vliegtuig zouden springen.

“Ik had Martijn als tandemmaster en ik heb erg met hem gelachen.” zegt Kaylee. Sanne had Tanguy als tandemmaster. “Hij had volgens mij wel door dat ik erg nerveus was. Maar hij stelde me op mijn gemak en beantwoorde geduldig al mijn paniekerige vragen. Ik voelde me uiteindelijk dus heel rustig.”

Na de instructies stapte de medewerkers een voor een in de Cessna Grand Caravan en startte piloot Bryan het vliegtuig met directeur Rembert naast zich. Het duurde niet lang voor het vliegtuig op de juiste hoogte zat en de deur open ging. Sanne zat helemaal achterin het vliegtuig en kon het niet heel goed zien. “Maar ik had weldegelijk door hoe spannend het was, want ik hoorde mijn collega’s Britt en Kaylee voorin van alles roepen dat ik hier niet zal herhalen.” Kaylee vertelt “Ja ik dacht wel even van... ohja chips.. dit is wel even spannend. Maar al heel snel namen de kick en de adrenaline het over!”

“Omdat ik met een camera op de helm bij het uitstappen buiten hing kon ik alle zes de dames hun reacties zien in de deur.” vertelt ervaren springer Ronald. “Van superenthousiast tot best wel een beetje wit, stapten ze een voor een uit. Ik ben zelf nog even mee gesprongen met onze (nu pensionado) Frouwke Kuijpers.” Directeur Rembert had een ander perspectief. “ Ik kon alleen maar hopen dat het goed zou aflopen want vanaf het moment dat ze uit het vliegtuig sprongen waren ze voor mij uit het zicht.”

Voor de springers was dit natuurlijk pas het begin. Zij begonnen aan een vrije val van 200 km per uur voor ongeveer 45 seconden. “Wat was de vrije val FAN-TAS-TISCH!” zegt Kaylee. Het mocht voor mij nog wel veel langer duren!” Sanne is het hier mee eens. “Heel gaaf om zo op de lucht te liggen! Ik voelde me totaal niet bang!”

Na de vrije val werd de parachute opengetrokken. “Ik schrok even toen de parachute open getrokken werd omdat ik toen ineens steviger in mijn harnas kwam te zitten.” zegt Kaylee. “Maar al snel maakte Martijn die iets losser en hing ik heerlijk te genieten van het uitzicht. Hij bleef ook constant checken of het goed met me ging en hij heeft me zelfs even laten sturen! Dat was heel spannend, maar ook heel leuk om te mogen doen!”

“Beneden aangekomen bleek het kantoor de volgende dag gelukkig gewoon open te kunnen want iedereen was veilig beneden gekomen en er waren zes nieuwe fans van parachutespringen bij!” vertelt Rembert. “Ronald Overdijk had zich ook vermaakt met rondjes draaien om de collega's en piloot Bryan had me keurig (en zonder overgeven) op de grond gezet. Het was een topmiddag!”

Ook Kaylee was enthousiast. “Op naar de AFF cursus! Ik ga zeker nog een keer! Maar het doel is dan toch wel om het een keer alleen te gaan doen in plaats van met een tandemmaster.” Op de vraag of ze nog tips heeft voor mensen die voor het eerst eerst een tandemsprong gaan maken zegt ze “Ga vooral genieten van de kick en blijf lachen naar de camera!”